Mijn lichaam, mijn vijand boek 2

1.    Zakelijke gegevens

De titel van het boek is ‘Mijn lichaam, mijn vijand’.

Het is geschreven door Claire Beeken en Rosanna Greenstreet. De uitgeverij is The house of books. Het boek is verschenen in 1997 en is vertaald in 2002 door Lot Blom. Het boek heeft 189 bladzijden.

2.    Samenvatting van het boek

Claire woont met haar vader moeder en broertje in dezelfde straat als waar haar opa en oma wonen.  Als Claire een zusje Lisa  krijgt, blijkt dat Lisa heel erg ziek is. De dokters dachten eerst dat Lisa cystische fibrose had, maar later bleek dat ze chronische astma heeft.  Terwijl Claire’s vader en moeder vaak met Lisa naar het ziekenhuis gaan, moeten Claire en haar broertje Michael naar haar opa en oma toe. Als Claire 9 jaar is vinden haar ouders dat ze oud genoeg is om een kop thee te zetten. Hier is ze heel trots op en laat dat graag aan haar opa zien.  Terwijl Claire wacht tot het water heeft gekookt, komt haar opa achter haar staan. Ze draait zich om en opa geeft haar een dikke kus en zegt dat hij van haar houdt. Altijd als oma er niet is, grijpt opa zijn kansen en komt steeds weer naar Claire toe. Claire is 10 jaar, maar opa deed het nog steeds. Claire kon het niet verdragen en begon daardoor steeds slechter te eten.  Claire at altijd al wel slecht, waardoor de ouders van Claire het niet merkten. Claire bleef ook vaak thuis door haar migraine aanvallen. Claire moest van haar ouders naar de dokter, ze werd meteen doorverwezen naar het ziekenhuis. Claire moest van de zuster eten, maar ze kon geen hap naar binnen krijgen. Er kwam zelfs een keer een zuster met melk, muesli en een dikke laag suiker. Ze werd gedwongen om het op eten. Claire wou naar huis, omdat ze de rol Maria had in de levende kerststal, ze wou haar rol niet afgeven aan haar vervangster Fleur. Ze besloot om wat meer te gaan eten, waardoor ze een week later werd ontslagen en naar huis mocht.

Claire is 11 jaar en gaat naar de middelbare school. Ze heeft weinig vrienden en wordt veel gepest en uitgescholden. Ze heeft één goede vriendin Yvonne, zij heeft een ernstige ziekte, leukemie. Ook zij wordt gepest omdat ze een hoofddoek draagt. Claire vindt school echt verschrikkelijk, maar in het tweede jaar moet Claire stage lopen bij British Home Store. Het is een groot warenhuis en Claire heeft het er erg naar haar zin. Ze wordt niet behandeld als  scholiere maar gewoon als medewerker. Wanneer haar stage is afgelopen, word door haar baas aangeboden om elke zaterdag van 10 uur ’s ochtends tot 2 uur ’s middags te werken. Dit baantje neemt ze aan. Als ze op tv een documentaire ziet over een meisje dat anorexia heeft en ook laxeermiddelen gebruikt, probeert zij dit ook. Eerst twee per dag, maar naar gedurende tijd neemt ze er 30 per dag, niet meer en niet minder. Claire word opgenomen in het ziekenhuis. Ze kreeg een kamer met een bed en een wasbak. Maar in werkelijkheid is het vies en stinkt het er. Je krijgt een kamer met een bed en wasbak. En als ze niet genoeg aankomt verliest ze haar privileges. Ze wil niet aankomen. Maar ze heeft een plannetje bedacht, elke keer als ze zich moet wegen, dit is op dinsdag en op vrijdag, gaat ze een paar liter cola light drinken. Hier komt ze van aan en mag ze naar huis. Op een dag komt haar moeder de slaapkamer van Claire binnen. Ze heeft haar notitie boekje gevonden en vraagt door wie ze is mishandelt. Eerst wil ze niks zeggen, maar dan verteld ze dat ze door opa is misbruikt.

Haar moeder en vader worden heel erg boos op opa en haar vader wil opa dood maken. Hij doet het niet en gaat met hem praten.

Claire gaat achteruit. Ze eet weer niks en gebruikt veel laxeerpillen. Ze moet weer opgenomen worden. Daar neemt ze iedereen in de maling voor het wegen drinkt ze veel water en ze gebruikt nog steeds laxeerpillen.

Ook zit Claire in een groep met mensen die hetzelfde hebben als haar, anorexia. De groepsleidster heet Lorna.  Claire krijgt een brief van haar zusje Lisa ze zegt dat ze hem pas mag lezen als zij weg is. Dit doet ze het is een hele mooie brief. De volgende dag laat Lorna een artikel zien over een meisje dat Caraline heet ze heeft het zelfde meegemaakt als Claire. Maar zij is niet meer te redden. Dit was voor haar de druppel die de emmer liet overlopen. Ze wil aankomen en wil weer gaan leven. Ze krijgt contact met Caraline en werden goede vrienden. Eindelijk besefte ze dat ze zichzelf de dood in had gejaagd. Alles komt weer helemaal goed!

3.    Over de auteur

Claire Beeken:

Over Claire hoef ik niet zoveel meer te vertellen omdat het hele boek haar levensverhaal is. Ze heeft een 13 jarige strijd gehad met anorexia nervosa en is er gelukkig weer helemaal boven op gekomen. Haar doel met dit boek dan ook is mensen te helpen en te laten inzien dat afvallen niet de optie is. Je moet leren je lichaam te accepteren en je respecteren zoals je bent!

Rosanna Greenstreet:

Rosanna is schrijfster van nationale kranten en journaliste voor tijdschriften. Wat ze de laatste paar jaren alleen maar heeft gedaan. In 1997 schreef ze samen met Claire Beeken haar eerste boek ‘My Body My Enemy, dit boek is in meer dan 5 landen gedrukt en een groot succes.

4.    Over het boek

Op de voorkant van het boek staat een illustratie van iemand die door het raam kijkt. Je kunt aan haar zien dat ze zich niet goed voelt en erg verdrietig is. Als je het boek leest snap je ook waarom en bergrijp je waarom ze zo verdrietig is. Het boek is een aangrijpende biografie, die Claire heeft geschreven om alle mensen met anorexia te helpen. In het boek komen meerdere belangrijke plaatsen voor:

Thuis, omdat ze in het begin van het verhaal nog bij haar ouders haar broer en haar zusje woont, Bij haar opa en oma omdat ze hier veel is samen met haar broertje na schooltijd, In de schuur van opa omdat Claire hier voor de eerste keer door haar opa is misbruikt, In het ziekenhuis omdat Claire daar is opgenomen voor haar eetstoornis.

In de psychiatrische inrichting omdat Claire hier wordt opgenomen omdat ze een zelfmoordpoging heeft gedaan.

British Home Stores, omdat Claire hier gedurende tijd stage loopt en er op een gegeven moment ook kwam werken.

Het boek is geschreven uit het perspectief van Claire zelf, ze is zelf de hoofdpersoon en zij maakt alles mee. Claire is degene die wordt misbruikt en anorexia krijgt. Het boek heeft een gesloten einde omdat ze is genezen van haar ziekte en ze heeft haar droom verwezenlijkt door een zelfhulpgroep op te richten.

5.    Leeservaringen

Onderwerp:

Het onderwerp van het boek, Anorexia, spreekt mij erg aan. Ik vind het verhaal spannend en heeft me een indruk gegeven op hoe en wat anorexia nou eigenlijk is. Dit verhaal heeft me wel aan het denken gezet. Ik zou dit zelf echt nooit willen meemaken, dus zou ook nooit het zover laten komen. Het verhaal ging heel anders dan ik had verwacht, ik had nooit verwacht dat ze in zou zien dat ze hiermee moest stoppen. Hier heb ik ook heel veel respect voor. Ik vind dat het boek heel goed grondig wordt uitgewerkt want ze vertellen het precies zo, zoals het in het echt ook zou kunnen gebeuren. Dit komt natuurlijk omdat het ook echt gebeurt is. Ik had eigenlijk nog nooit een boek over deze ziekte gelezen, maar het is erg interessant en misschien zal ik daardoor nog wel meer boeken over dit onderwerp willen lezen.

Gebeurtenissen:

Het verhaal bevat meerdere gebeurtenissen. Toen ik dit boek las wou ik aan een stuk door lezen en kon niet meer stoppen. Er zit een hoog tempo in het verhaal en daarom verveeld het niet. De gebeurtenissen hebben heel veel indruk gemaakt. Vooral dat haar opa haar misbruikt omdat ik zelf een hele goede band hebt met mijn opa, en ik kan me niet voorstellen dat iemand zoiets kan doen. Ze wil geen ruzie in de familie en besluit omdat het te vertellen. Je weet precies hoe Claire zich voelt, en wil haar ook graag helpen om beter te worden. In het boek staat eigenlijk geen een gebeurtenis die ik graag zou willen meemaken.

Personages:

Ik kan me goed verplaatsen in de gedachtewereld van Claire. Hoe zij zich voelt. Caraline is mijn held, omdat zei Claire heeft doen beseffen dat ze moest stoppen met waar ze mee bezig was, en ze heeft haar dus genezen als het ware. Er vinden veel veranderingen plaats doordat ze meer van elkaar te weten zijn gekomen. Bijvoorbeeld dat Claire is misbruikt door haar opa. Caraline is een goeie vriendin van Claire geworden.

Bouw

De gebeurtenissen volgen elkaar heel logisch op. Het verhaal is in een razend tempo verteld en is dus heel erg spannend. Ik vind het een heel spannend verhaal want ze houden dingen achter en daar wil je graag achterkomen, dus lees je verder. Het verhaal bevat tijdsprongen maar dat maakt het niet moeilijker. De verhaallijnen zijn keurig met elkaar verbonden, de personages hebben allemaal met elkaar te maken.

Taalgebruik

Het verhaal is makkelijk te lezen, want er zitten niet veel moeilijke woorden in het verhaal. Er komen best veel beschrijvingen voor maar dit heeft geen gevolg op het verteltempo en leesbaarheid. dit heeft zeker te maken dat er weinig moeilijke woorden in staan. Het boek bevat weinig moeilijke woorden. Er komen veel beschrijvingen voor maar dit heeft geen gevolg op het leestempo of leesbaarheid. Er zitten weinig dialogen in het verhaal. Dit is niet storend.

6.    Verwerkingsopdracht

Beschrijf wat het probleem van de hoofdpersoon is, hoe deze in de loop van het verhaal verandert en hoe het staat met dit probleem aan het eind van het verhaal.

Claire heeft meerdere problemen. Op 9 jarige leeftijd werd zo door haar opa misbruikt. Ze heeft dit tegen niemand gezegd, zelfs niet tegen haar ouders en haar beste vriendin. Ze is hierdoor vreselijk in de put gekomen. Op een gegeven moment vond ze zichzelf veel te dik en is daardoor steeds minder gaan eten. Ze ging laxeermiddelen gebruiken, van een beetje naar steeds meer. Hierdoor werd ze een paar keer opgenomen in het ziekenhuis omdat ze veel te weinig woog. De artsen hielpen haar om steeds meer te gaan eten, maar Claire gebruikte nog steeds stiekem laxeermiddelen en stak haar vinger in de keel om haar eten uit te kotsen. Claire werd vaak op de weegschaal gezet, om te controleren of ze al iets was aangekomen. Claire had een slim plannetje en dat was om elke keer voor het weegmoment heel veel te drinken. Zodat ze wat zwaarder en dikker leek als ze werd gewogen. In een artikel in een tijdschrift zag ze een meisje die ook anorexia had. Ze zag eindelijk in dat het niet goed was waar ze nu mee bezig was en dat ze stervende was. Ze begon weer te eten en kwam elke keer iets aan. Die artikel heeft dus eigenlijk haar leven gered!